Warunkowe przedterminowe zwolnienie
Warunkowe przedterminowe zwolnienie
Każda osoba, która została skazana na karę pozbawienia wolności, może zwrócić się do sądu penitencjarnego z odpowiednim wnioskiem o warunkowe, przedterminowe zwolnienie – zwolnienie z odbycia reszty kary. Warunkowe zwolnienie jest swojego rodzaju przywilejem względem oskarżonego, dlatego też zależne jest od wielu czynników, w tym jego postawy i zachowania w czasie odbywania kary, sposobu życia przed popełnieniem przestępstwa (również kwestie rodzinne), okoliczności popełnienia przestępstwa, a także zachowaniu po dokonaniu danego czynu (np. wyrażenie skruchy). W momencie, gdy sąd uzna, że skazany, ubiegający się o warunkowe, przedterminowe zwolnienie został zresocjalizowany, a co za tym idzie, nie popełni więcej żadnego przestępstwa, może przychylić się do wniosku.
Mimo, że skazany spełnia wszystkie powyższe przesłanki, sąd z pewnych powodów np. przesłanek materialnych, może nie wyrazić zgody na zwolnienie warunkowe. Przedterminowe warunkowe zwolnienie pod żadnym pozorem nie jest prawem skazanego – zależne jest wyłącznie od dobrej woli sędziego. Odpowiednie uargumentowanie wniosku niewątpliwie będzie miało duży wpływ na decyzję sądu penitencjarnego.
Wniosek o przedterminowe zwolnienie może być napisany przez każdą zainteresowaną tą kwestią jednostkę – zarówno samego skazanego, jak i kuratora sądowego, wychowawcę, Dyrektora Zakładu Karnego, a także adwokata reprezentującego osadzonego. Wniosek ten rozpatrywany jest przez sąd penitencjarny. Najważniejszą kwestią braną pod uwagę jest zachowanie skazanego podczas całego pobytu w zakładzie karnym, a także podczas ewentualnych wyjść na przepustki.
Konstruując wniosek o warunkowe, przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary w zakładzie karnym winno poruszać takie kwestie jak: postawa skazanego zarówno w czasie odbywania kary, jak i przy wyjściach na przepustkę, warunki osobiste, w tym również materialne, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa (ewentualne wcześniejsze przewinienia), zachowanie po popełnieniu przestępstwa (skrucha skazanego, przyznanie się do błędu, resocjalizacja w zakładzie, ocena zachowania, wnioski nagrodowe).
Skazany może być warunkowo zwolniony wyłącznie wtedy, gdy odbył już przynajmniej połowę kary, aczkolwiek nie wcześniej niż po sześciu miesiącach. Jednostki skazane w tzn. warunkach recydywy, które powróciły do przestępstwa bądź brały udział w zorganizowane grupie przestępczej mogą być zwolnione nie wcześniej, aniżeli po odbyciu trzech czwartych kary, nie wcześniej niż po dwunastu miesiącach. Osoba skazana na karę dwudziestu pięciu lat pozbawienia wolności, może ubiegać się o warunkowe zwolnienie po odbyciu przynajmniej piętnastu lat kary, zaś jednostka skazana na dożywotnie pozbawienie wolności – po odbyciu, co najmniej dwudziestu pięciu lat kary.